بررسی شیوع چاقی، هیپر لیپیدمی، هیپر گلیسمی در بیماران دیابتی نوع دو مرکز دیابت شهر ارومیه

  مقدمه: دیابت از مهم­ترین مشکلات بهداشتی جهان و یک بیماری مزمن است که عوارض دراز مدت و خیم و جدی دارد. علت عمده مرگ و میر در بیماران دیابتی بیشتر از 70% موارد بیماری­های قلبی و عروقی است. تحقیقات انجام یافته نقش هیپرلیپیدمی را در ایجاد این عارضه دیابت، اثبات کرده­اند. از طرف دیگر چاقی از جمله عوامل کمک کننده به ایجاد و پیشرفت دیابت نوع دو می­باشد که قابل پیشگیری و کنترل می­باشد. یکی از معیارهای پیشنهاد شده برای بیان چاقی، شاخص توده بدن یا BMI ( Body mass Index ) می­باشد که برای بیان تناسب وزنی یک فرد، شاخص مناسب­تری از وزن بدن می­باشد. قسمت اعظم هزینه دیابت شامل هزینه­های ناشی از عوارض ماکرو و میکروسکولار1 دیابت می­باشد که با کنترل گلوکز خون قابل پیشگیری است. با توجه به مطالب فوق پژوهشگران بر آن شدند که پژوهشی با هدف برآورد شیوع چاقی، هیپرلیپیدمی، هیپرگلیسمی در بیماران دیابتی نوع دو انجام دهند.   مواد و روش­ها: طی یک مطالعه توصیفی 53 نفر از بیماران دیابتی مراجعه کننده به مرکز دیابت شهر ارومیه به روش تصادفی ساده انتخاب شدند. که معاینه­ها و آزمایش­های لازم روی آن­ها انجام گرفت و پرسشنامه­های مربوطه تکمیل گردید. نمایه بدن نمونه­ها با تقسیم وزن بر حسب کیلوگرم بر مربع قد بیماران بر حسب متر محاسبه گردید.   یافته­ها: نتایج حاصل از مطالعه نشان داد که میانگین سن بیماران مورد مطالعه 79/55 (سال) با طول مدت بیماری 98/8 (سال) بود. میانگین نمایه بدن بیماران 53/30 (کیلوگرم بر مترمربع) بود که به تفکیک جنسیت در بین زنان 29/30 و در بین مردان 45/31 کیلوگرم بر متر مربع بود. چاقی با درجات مختلف آن در بین مردان نمود بیشتری داشت (73/72% مردان، 14/57% زنان). میانگین غلظت FBS ، TG ، CHOL در بین کل بیماران به ترتیب 05/193، 9/239، 3/210 میلی گرم در دسی لیتر به دست آمد. در این بین 68/88% به عنوان هیپرگلسیمیک، 2/39% به عنوان هیپرتری گلسیریدمیک و 9/40% به عنوان هیپرکلسترولمیک بودند. بحث و نتیجه­گیری: با توجه به نتایج حاصل از پژوهش که بیانگر حضور عوامل خطر ساز در بیشتر بیماران دیابتی بود به نظر می­رسد که برنامه­های آموزشی، مداخله­ای و پیشگیری برای کنترل این عوامل خطر ساز ضروری بوده و اتخاذ شیوه­های درمانی مناسب مؤثر خواهد بود.